Σκέψεις της συγγραφέως
H Γλώσσα είναι η ομορφιά της ψυχής.
Η Γλώσσα σε κάνει να κοιτάς στα μάτια αυτόν που μιλάς,
εφόσον μπορεί και σε κατανοεί.
Η Γλώσσα είναι αυτή που έρχεται και ηχεί στ’ αυτιά σου και κατανοείς αυτόν που σου μιλάει.
Η Γλώσσα είναι η ζύμη που την πλάθεις όπως θέλεις.
Ευτυχής είσαι, εάν την έχεις μάθει καλά.
Δυστυχής είσαι, αν την παραποιείς.
Ευτυχής είσαι, εάν έχεις τη δύναμη να τη μεταδώσεις.
Δυστυχής είσαι, αν ως ημιμαθής την κακοποιείς.
Η Γλώσσα είναι πλούτος, σε όποιους ήχους κι αν την ακούς.
Η Γλώσσα είναι το εργαλείο επικοινωνίας. Αν την ακούς σε περισσότερους ήχους, απλώνεσαι περισσότερο και ζεις μέσα στην απεραντοσύνη και κατανοείς όλους αυτούς που είναι γύρω σου και παραπέρα.
Η Γλώσσα σε κάνει να κατανοείς όλους τους πολιτισμούς, γιατί η γλώσσα είναι πολιτισμός. Οποιαδήποτε γλώσσα κι αν είναι αυτή.
Ευτυχείς οι ενήλικες που γνωρίζουν σωστά τη γλώσσα και τη μεταδίδουν στα παιδιά.
Ευτυχισμένα τα παιδιά που ζουν σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον και μπορούν ν’ ακούν από τη μικρή τους ηλικία και μια δεύτερη γλώσσα.
Θα είναι ευγνώμονες όταν ενηλικιωθούν, γιατί τότε θα κατανοήσουν τον πλούτο που απέκτησαν. Πνευματικό πλούτο. Και μάλιστα όταν αυτός ο πλούτος δεν ανακαλύπτεται εύκολα και δεν είναι προσβάσιμος σε όλους, γιατί είναι φυλαγμένος σ’ ένα θησαυροφυλάκιο, το οποίο πρέπει ν’ ανοιχτεί μόνο απ’ αυτόν που έχει το κατάλληλο κλειδί. Διαφορετικά, στην προσπάθειά του να το ανοίξει κάποιος που δεν έχει αυτό το χρυσό κλειδί, η κλειδαριά θα καταστραφεί και το θησαυροφυλάκιο θα μείνει ερμητικά κλειστό.
Ας μαθευτεί σωστά η γλώσσα.
Ας δώσουμε την ευκαιρία σ’ αυτούς που γνωρίζουν αυτές τις υπό εξαφάνιση γλώσσες να βοηθήσουν στη διατήρησή τους.
