Νάνι -νάνι πούιλου αλί ντάντι
νάνι νάνι λάι μπέλου αννιέου ,
τού σαρμανίτσα αέστα ντί ασήμι.
Τσί άι, λάι, χίλλιου αλί μάι
αλί μάι, αλί σιβντάι
κ΄ μάια βα ννι τσ’ ντά κόκα
ν’ φάτσι «μάμ» κού ατά τζιουάκα

Νάνι- νάνι πουλί της μάνας
νάνι- νάνι, καλέ, ασπρούλη μου
στο λίκνο σου αυτό το ασημένιο.
Τι έχεις, καλέ, γιε της γιαγιάς,
της γιαγιάς, του σεβντά,
διότι η γιαγιά θα σου δώσει καλούδι,
να κάνεις «μαμ» με το δικό σου παιγνίδι.

---

Νάνι νάνι λουλου-λα
γίνι σόμνουλου ντί ν’ννι ού λλιά
σσι ννι λού ντούτσι λα κάσα ατά
σσι ναπόι ιαρά άντου ννιού λού αουά

νάνι νάνι λούλου-λα
έρχεται ο ύπνος, που μου το παίρνει
και το πάς στο σπίτι το δικό σου
και πίσω πάλι φέρτο μου εδώ.