αναβολή, η, ουσ. [<αρχ. ἀναβολή], η αναβολή·
- δεν παίρνει αναβολή (κάτι), λέγεται για κάτι που πρέπει να γίνει αμέσως, οπωσδήποτε: «πρέπει να μου δώσεις τώρα τα λεφτά, γιατί δεν παίρνει αναβολή». (Τραγούδι: να όμως που το άλλο βράδυ φτάνει, αρκετοί ’ναι οι νεκροί μας σφίγγει μια σωματική ανάγκη, δεν παίρνει αναβολή)·
- έχω αναβολή, βλ. φρ. παίρνω αναβολή·
- ζητώ αναβολή, (για στρατεύσιμους) υποβάλλω τα σχετικά δικαιολογητικά στην αρμόδια στρατιωτική υπηρεσία, ζητώντας μετάθεση, σε μελλοντικό χρόνο, των στρατιωτικών μου υποχρεώσεων: «έχω σκοπό να συνεχίσω τις σπουδές μου, γι’ αυτό θα ζητήσω αναβολή λόγω σπουδών»·
- μ’ έχει από αναβολή σ’ αναβολή, αναβάλλει συνεχώς να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που έχει απέναντί μου: «είναι να μου δώσει κάτι χρήματα που του δάνεισα και μ’ έχει από αναβολή σε αναβολή»·
- με πάει από αναβολή σ’ αναβολή, βλ. φρ. μ’ έχει από αναβολή σ’ αναβολή·
- με ρίχνει από αναβολή σ’ αναβολή, βλ. συνηθέστ. μ’ έχει από αναβολή σ’ αναβολή·
- παίρνω αναβολή, α. (για στρατεύσιμους) αναβάλλω να εκπληρώσω τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις, ύστερα από τη σχετική έγκριση της αρμόδιας στρατιωτικής υπηρεσίας: «πήρα αναβολή λόγω σπουδών || πήρε αναβολή λόγω ψυχολογικών προβλημάτων». β. (για δίκες) πετυχαίνω με διάφορα ένδικα μέσα να αναβληθεί και να οριστεί σε μελλοντικό χρόνο: «επειδή δεν ήμουν έτοιμος για τη δίκη, κατάφερε ο δικηγόρος μου και πήρε αναβολή»· βλ. και φρ. πήρε αναβολή·
- πήρε αναβολή, λέγεται για άτομο, ιδίως ηλικιωμένο, που έπειτα από κάποια ασθένεια ή κάποιο δυστύχημα είναι πάλι καλά στην υγεία του: «ο παππούς μας πήρε αναβολή, γιατί ανέλαβε πλήρως». Η αναβολή που υποτίθεται ότι παίρνει, είναι από το θάνατο· βλ. και φρ. παίρνω αναβολή·
- το πάει από αναβολή σ’ αναβολή, βλ. φρ. μ’ έχει από αναβολή σ’ αναβολή·
- το ρίχνει από αναβολή σ’ αναβολή, βλ. συνηθέστ. μ’ έχει από αναβολή σ’ αναβολή·
- χωρίς αναβολή, χωρίς μελλοντική μετάθεση, αμέσως, οπωσδήποτε: «πρέπει να πας, χωρίς αναβολή, να σε δει ένας γιατρός, γιατί σε βλέπω πολύ χλωμό».