αίσθηση, η, ουσ. [<αρχ. αἴσθησις], η αίσθηση·
- βρίσκω τις αισθήσεις μου, μετά από λιποθυμία αρχίζω να έχω πάλι συναίσθηση, επίγνωση του χώρου, να αντιλαμβάνομαι τι συμβαίνει γύρω μου: «ηρέμησαν όλοι οι συγγενείς, μόλις το παιδί άρχισε να βρίσκει τις αισθήσεις του»·
- δε μου κάνει αίσθηση, (για πρόσωπα, πράγματα ή καταστάσεις) δε μου προκαλεί καμιά εντύπωση, κανένα ενδιαφέρον, μου είναι αδιάφορος: «δε μου κάνει αίσθηση αυτός ο άνθρωπος || όσο και να φωνάζεις, δε μου κάνει αίσθηση». Πολλές φορές, μετά το ρ. της φρ. ακολουθεί το καμιά·
- δεν έχει την αίσθηση της πραγματικότητας, δεν έχει επίγνωση, συναίσθηση των όσων, ιδίως κακών, διαδραματίζονται γύρω του: «η οικονομία μας δεν πάει καθόλου καλά, αλλά αυτός δεν έχει την αίσθηση της πραγματικότητας και θέλει να κάνει επέκταση στη δουλειά του»·
- (δεν) έχει την αίσθηση του μέτρου, (δεν) έχει την ικανότητα να αντιλαμβάνεται τα όρια μέσα στα οποία πρέπει να κινείται, (δεν) έχει την ικανότητα να αποφεύγει κάποιες ακραίες καταστάσεις: «δεν είναι ποτέ υπερβολικός στις εκδηλώσεις του, γιατί έχει την αίσθηση του μέτρου || ώρες ώρες κάνει άλλ’ αντ’ άλλων, γιατί δεν έχει την αίσθηση του μέτρου»·
- (δεν) έχει την αίσθηση του χιούμορ, (δεν) μπορεί να εκφράζεται με χιούμορ, (δεν) καταλαβαίνει το χιούμορ και (δεν) παρεξηγείται: «παρεξηγείται εύκολα, γιατί δεν έχει την αίσθηση του χιούμορ || είναι άνθρωπος που έχει την αίσθηση του χιούμορ, κι όχι μόνο δεν παρεξηγείται, όταν του κάνει κάποιος κάποιο αστείο, αλλά το ευχαριστιέται κι από πάνω»·
- έκτη αίσθηση, η ικανότητα που έχει κάποιος να μπορεί να διαισθάνεται το τι πρόκειται να συμβεί: «μ’ είχε προειδοποιήσει πως θα πάθαινα κάποιο κακό, γιατί έχει την έκτη αίσθηση»·
- κάνω αίσθηση, προκαλώ εντύπωση με το παρουσιαστικό μου ή με τα λεγόμενά μου: «χτες βράδυ έκανες αίσθηση με το καινούριο σου κουστούμι || ο πρόεδρος έκανε αίσθηση με το λόγο που εκφώνησε»·
- χάνω τις αισθήσεις μου, λιποθυμώ: «όπως περπατούσε, έχασε τις αισθήσεις του κι έπεσε πάνω στο πεζοδρόμιο».