γιαούρτι, το κ. γιαούρτη, η, ουσ. [<τουρκ. yogurt], το γιαούρτι·
- έγινε το σάλιο μου γιαούρτι, βλ. λ. σάλιο·
- κάηκε η μπάμπω στο κουρκούτι, φυσάει και το γιαούρτι, βλ. φρ. όποιος καίγεται στο γάλα, φυσάει και το γιαούρτι·
- όποιος καίγεται στο γάλα, φυσάει και το γιαούρτι ή όποιος καίγεται στο κουρκούτι, φυσάει και το γιαούρτι ή όποιος καίγεται στο χυλό, φυσάει και το γιαούρτι, λέγεται για κείνον που έπαθε κάποια μεγάλη ζημιά και στο εξής, από φόβο ή προνοητικότητα, αντιμετωπίζει με πολύ μεγάλη προσοχή και σχολαστικότητα ακόμη και τις πιο ακίνδυνες υποθέσεις ή καταστάσεις·
- τον πήραν με τα γιαούρτια, βλ. φρ. τον πήραν με τ’ αβγά, λ. αβγό·
- του βάζω (του κάνω, του πατώ, του τραβώ), ένα κλύσμα με γιαούρτι, βλ. λ. κλύσμα·
- τώρα που έγινε η θάλασσα γιαούρτι, χάθηκαν τα κουτάλια ή τώρα που έγινε η θάλασσα γιαούρτι, χάσαμε τα κουτάλια, λέγεται με παράπονο από τους ηλικιωμένους, γιατί, ενώ σήμερα η γυναίκα είναι απελευθερωμένη και διεκδικεί τα ίδια δικαιώματα στο σεξ με τον άντρα, αυτοί λόγω προχωρημένης ηλικίας αδυνατούν να εκμεταλλευτούν αυτή την κατάσταση.