Στάθης

Συγγραφέας: Ανώνυμος  

Κρητική κωμωδία, έργο άγνωστου συγγραφέα, αλλά με πιθανότητες να αποδοθεί στον Χορτάτση. Μαζί με τον Κατζούρμπο και τον Φορτουνάτο αποτελούν την τριάδα των σωζόμενων αστικών κωμωδιών του κρητικού θεάτρου. Η υπόθεση πλέκεται γύρω από τις ερωτικές σχέσεις δύο ζευγαριών μέσα σε ένα πολυπρόσωπο περιβάλλον. Κεντρικό θέμα είναι οι παραξενιές του έρωτα: η Φαίδρα αγαπά τον Χρύσιππο, αυτός όμως αγαπά τη Λαμπρούσα, ενώ τη Φαίδρα την αγαπά ο Πάμφιλος. Στο τέλος θα έρθει ο αναγνωρισμός ενός χαμένου παιδιού και ο διπλός γάμος των ερωτευμένων νέων. Ελλείψει εξωτερικών μαρτυριών για τη χρονολόγηση του έργου, η συγγραφή του τοποθετείται στα τέλη του 16ου αιώνα.

• 

  Ραφαήλ, Ο θρίαμβος της Γαλάτειας/The triumph of Galatea, 1512, νωπογραφία, Βίλλα Φαρνεζίνα, Ρώμη.
  Πηγή: Wikimedia Commons    

  

  Λεπτομέρεια από το έργο του Ραφαήλ Η Παναγία του Αγίου Σίξτου.
  Πηγή:  Τέχνη και Ζωή (ιστολόγιο)   

  

  Πήλινο ειδώλιο εφήβου Έρωτα από το β΄ μισό 2ου π.Χ. αιώνα, Μουσείο Πέλλας.
  Πηγή: Πέλλα. Η Πρωτεύουσα της Αρχαίας Μακεδονίας    

  

  Ακόμη ένα πήλινο ειδώλιο Έρωτα από το β΄ μισό 2ου αιώνα π.Χ., στο Μουσείο Πέλλας.
  Πηγή: Πέλλα. Η Πρωτεύουσα της Αρχαίας Μακεδονίας 

  

  Άγαλμα του Alfred Gilbert, που είναι γενικά γνωστό ως «Έρωτας», μολονότι απεικονίζει τον «Άγγελο της χριστιανικής φιλανθρωπίας» (Anteros), σιντριβάνι Shaftesbury Memorial, Piccadilly Circus, Λονδίνο.
  Πηγή: Wikimedia Commons  

  

  Άγαλμα που παριστάνει τον Έρωτα με το τόξο του, ρωμαϊκό αντίγραφο του 2ου αι. π.Χ. πάνω στο πρωτότυπο που δημιούργησε ο Λύσιππος, Μουσεία Καπιτωλίου, Ρώμη.
  Πηγή: Wikimedia Commons  

  

  Girolamo Francesco Maria Mazzola (Parmigianino), O Έρωτας σκαλίζει το τόξο του/Bow-Carving Amor, 1534-1535, λάδι σε ξύλο, Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης, Βιέννη, Αυστρία.
  Πηγή: Wikimedia Commons   

  

  Anthony van Dyck, Πορτρέτο του Τζωρτζ Γκέιτς με δύο υπηρέτες/Portrait of George Gage with two attendants, 1622-23, ελαιογραφία σε καμβά, Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου.
  Πηγή: The National Gallery  

  

  Francisco de Goya, Ο θείος Πακέτ/El tío Paquete, 1819-1820, ελαιογραφία σε καμβά, Μουσείο Thyssen-Bornemisza, Μαδρίτη.
  Πηγή:  Wikimedia Commons  

  

  Νίκος Εγγονόπουλος, Σύνθεση με τον πατέρα, 1963, λάδι σε μουσαμά.
  Πηγή: Διαδραστικά Σχολικά Βιβλία   

  

  Frans Hals, Η τσιγγάνα/The Gypsy Girl, 1628-1630, ελαιογραφία σε ξύλο, Μουσείο Λούβρου.
  Πηγή: Wikimedia Commons  

  

  Amedeo Modigliani, Πορτρέτο της Jeanne Hébuterne, 1918, ελαιογραφία σε καμβά, ιδιωτική συλλογή, Παρίσι, Γαλλία.
  Πηγή: Wikimedia Commons   

  

  Adriaen Brouwer, Η πικρή γουλιά/The Bitter Draught, 1636-1638, Μουσείο Städel, Φρανκφούρτη, Γερμανία.
  Πηγή:  Wikimedia Commons  

  

  «Ο Παλαμήδης μπροστά στον Αγαμέμνονα» είναι ένα από τα πιθανολογούμενα θέματα του πίνακα του Rebrandt, του 1626. Λάδι σε ξύλο οξιάς, Μουσείο De Lakenhal, Leiden, Ολλανδία.
  Πηγή:  Wikimedia Commons   

  

  Tischbein, Ελένη και Μενέλαος/Helena und Menelaos, 1816, ελαιογραφία σε καμβά.
  Πηγή: Wikimedia Commons

  

  Gustave Moreau, Η Ελένη της Τροίας/Helen of Troy, τέλη 19ου αι.
  Πηγή:  Wikimedia Commons  

  

  Rembrant, O γελαστός άνδρας/The Laughing Man, 1629-1630, Μουσείο Τέχνης Mauritshuis, Χάγη, Ολλανδία.
  Πηγή:  Wikimedia Commons   

  

  Hans von Aachen, Δύο γελαστοί άνδρες/Two laughing men (διπλή αυτοπροσωπογραφία), πριν το 1574, λάδι σε ξύλο, Μουσείο Τέχνης Olomouc, Τσεχία.
  Πηγή:  Wikimedia Commons      

• Δε βρέθηκαν βίντεο