"Του έρωτος οι μπόρεσες και τση Φιλιάς η χάρη". Η εξέλιξη της ακριτικής ανδρείας σε ιπποτισμό.

Η παρούσα διδακτική πρόταση στοχεύει στη μελέτη του θέματος της αγάπης και του έρωτα σε μια διαχρονία και εξέλιξη από τον Μεσαίωνα έως τον 19ο αι. Τα σημεία που θα μελετηθούν είναι οι πρώιμες ενδείξεις έρωτα και αγάπης στα λογοτεχνικά κείμενα της δημώδους γραμματείας, τα οποία συγκροτούνται μέσα από μοτίβα που εμπλέκουν ιστορικά και κοινωνικά δεδομένα, λειτουργώντας διαχρονικά και δημιουργώντας σταθερούς άξονες αναφοράς ως προς την έκφραση του ερωτικού συναισθήματος. Σε κάθε περίπτωση, η εκπεφρασμένη αγάπη δύο νέων συνδυάζεται με συγκεκριμένες συμπεριφορικές επιλογές, με προεξάρχουσα αυτήν της πολεμικής ετοιμότητας. Η συγκεκριμένη ικανότητα θεωρείται προϋπόθεση για τον έρωτα ή τον γάμο που είθισται να έρχεται ως αμοιβή και παραλλάσσει ανάλογα με την εποχή και το ύφος του κειμένου σε «κατόρθωμα» πολεμικού ή ερωτικού χαρακτήρα. Συνεπώς, η ιδιότητα της ανδρείας συνδέεται με την αρετή, την ευγένεια και την ικανότητα απόκτησης συντρόφου. Αντίστοιχα, από την πλευρά της γυναίκας η στάση είναι παθητική ή στατική υπό την έννοια της αρπαγής, της φυλάκισης, της εξαφάνισης ή της αξίωσης επίδειξης δύναμης από τον άνδρα. Σε κάθε περίπτωση, η ανδρική προσπάθεια αμείβεται από τη γυναικεία διαθεσιμότητα με όρους απόλυτους, την αιώνια πίστη, αφοσίωση και αγάπη.