μπήξιμο, το,ουσ. [από το θέμα αορ. του ρ. μπήγω + κατάλ. -ιμο], το μπήξιμο· η επιβολή της σεξουαλικής πράξης με βίαιο τρόπο: «της έκανε τέτοιο μπήξιμο, που ούρλιαζε μια ώρα απ’ τον πόνο»·
- το συχνό το σμίξιμο, φέρνει και το μπήξιμο, οι συχνές επαφές ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα έχουν ως φυσικό επακόλουθο τη συνουσία: «το συχνό το σμίξιμο, φέρνει και το μπήξιμο, κι αφού αυτός κι αυτή είναι κάθε μέρα μαζί, αποκλείεται να μην το έχουν κάνει».