ΕΚΤΥΠΩΣΗ ΣΕ PDF

τσακίδια, τα, ουσ. [από το θέμα του ρ. τσακίζω + κατάλ. -ίδια], αναφέρεται πάντα σύνθετη. (Ακολουθούν 12 φρ.)·
- α στα τσακίδια! ή άι στα τσακίδια! κατάρα με την οποία στέλνουμε κάποιον εκεί όπου τσακίζεται κανείς, γκρεμίσου, γκρεμοτσακίσου, χάσου, στο διάβολο. Πολλές φορές, της φρ. προτάσσεται το βρε ή το ρε: «βρε, άι στα τσακίδια, που ήρθες πρωί πρωί να μου κάνεις παρατηρήσεις!»· βλ. και φρ. α στο διάβολο! λ. διάβολος·
- άσ’ τα να πάνε στα τσακίδια! απάντηση αποκαρδιωμένου ανθρώπου από τη ζωή του ή από την κακή πορεία των εργασιών του σε άτομο που τον ρωτάει από ενδιαφέρον πώς πας ή πώς πάει ή πώς τα πας ή πώς πάνε τα πράγματα, και έχει την έννοια πως τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά και ούτε υπάρχει περίπτωση να διορθωθούν. Συνών. άσ’ τα να πάνε στ’ ανάθεμα! / άσ’ τα να πάνε στα κομμάτια! / άσ’ τα να πάνε στην οργή! / άσ’ τα να πάνε στο δαίμονα! / άσ’ τα να πάνε στο διάβολο! / άσ’ τα να πάνε στον κόρακα(!)  
- άσ’ το να πάει στα τσακίδια! μην το υπολογίζεις, βγάλ’ το από το νου σου, διάγραψέ το: «αφού βλέπεις πως το μαγνητόφωνο είναι για πέταμα, άσ’ το να πάει στα τσακίδια!». Συνών. άσ’ το να πάει στ’ ανάθεμα! / άσ’ το να πάει στα κομμάτια! / άσ’ το να πάει στην οργή! / άσ’ το να πάει στο δαίμονα! / άσ’ το να πάει στο διάβολο! / άσ’ το να πάει στον κόρακα(!)·
- άσ’ τον να πάει στα τσακίδια! μην τον υπολογίζεις, αγνόησέ τον: «αφού βλέπεις πως είναι παλιοχαρακτήρας, άσ’ τον να πάει στα τσακίδια!». Συνών. άσ’ τον να πάει στ’ ανάθεμα! / άσ’ τον να πάει στα κομμάτια! / άσ’ τον να πάει στην οργή! / άσ’ τον να πάει στο δαίμονα! / άσ’ τον να πάει στο διάβολο! / άσ’ τον να πάει στον κόρακα(!)·
- να πας στα τσακίδια! δε νοιάζομαι, δε με ενδιαφέρει διόλου τι θα κάνεις, τι θα απογίνεις ή πού θα πας. Συνήθως η φρ. δίνεται ως απάντηση αδιαφορίας στην απεγνωσμένη ερώτηση κάποιου τώρα τι θα κάνω ή τώρα τι θα γίνω (θ’ απογίνω) ή τώρα πού θα πάω. Πολλές φορές, η φρ. κλείνει με το να ησυχάσουμε ή με το να τελειώνουμε. Συνών. να πας στ’ ανάθεμα! / να πας στα κομμάτια! / να πας στο διάβολο! / να πας στον αγύριστο! / να πας στον εξαποδώ(!)·
- πήγε στα τσακίδια, α. έκφραση τέλειας αδιαφορίας στην ερώτηση κάποιου πού πήγε ο τάδε. β. έφυγε και δεν ξαναγύρισε και, κατ’ επέκταση, σκοτώθηκε: «έτρεχε σαν τρελός με τ’ αυτοκίνητό του, ώσπου μια μέρα τράκαρε και πήγε στα τσακίδια!». γ. έκφραση ανακούφισης για την αναχώρηση από το χώρο μας κάποιου ανεπιθύμητου ή ενοχλητικού προσώπου ύστερα από πολλή ώρα. δ. (για μηχανήματα) έπαψε να λειτουργεί, αχρηστεύτηκε: «αγόρασα ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο σε τιμή ευκαιρίας, αλλά μέσα σε λίγο καιρό πήγε στα τσακίδια». Συνών. πήγε στ’ ανάθεμα / πήγε στα κομμάτια / πήγε στο διάβολο / πήγε στον αγύριστο / πήγε στον εξαποδώ·
- πού στα τσακίδια είναι! λέγεται για πρόσωπο ή πράγμα που περιμένουμε για αρκετό χρονικό διάστημα ή που αναζητάμε για επείγουσα ανάγκη, χωρίς να γνωρίζουμε πού βρίσκεται: «πού στα τσακίδια είναι αυτός ο ηλεκτρολόγος, γιατί κινδυνεύουμε να περάσουμε το βράδυ χωρίς φως! || πού στα τσακίδια είναι το στυλό μου και δεν μπορώ να γράψω!». Συνών. πού στ’ ανάθεμα είναι! / πού στα κομμάτια είναι! / πού στην ευχή είναι! / πού στην οργή είναι! / πού στο δαίμονα είναι! / πού στο διάβολο είναι! / πού στο καλό είναι! / πού στον κόρακα είναι(!)·     
- πού στα τσακίδια ήσουν! λέγεται απειλητικά ή επιτιμητικά σε άτομο που ψάχναμε επίμονα και δεν καταφέραμε να βρούμε τη στιγμή που το χρειαζόμασταν ή που το περιμέναμε για μεγάλο χρονικό διάστημα: «πού στα τσακίδια ήσουν και σε περίμενα τόσο ώρα!». Συνών. πού στ’ ανάθεμα ήσουν! / που στα κομμάτια ήσουν! / πού στην ευχή ήσουν! / πού στην οργή ήσουν! / πού στο δαίμονα ήσουν! / πού στο διάβολο ήσουν! / πού στο καλό ήσουν! / πού στον κόρακα ήσουν(!)
- πού στα τσακίδια πήγε! (για πράγματα) πού εξαφανίστηκε: «πού στα τσακίδια πήγε η τσάντα μου!». Συνών. πού στ’ ανάθεμα πήγε! / πού στα κομμάτια πήγε! / πού στην ευχή πήγε! / πού στην οργή πήγε! / πού στο δαίμονα πήγε! / πού στο διάβολο πήγε! / πού στο καλό πήγε! / πού στον κόρακα πήγε(!)·  
- πού στα τσακίδια πήγες! πού εξαφανίστηκες: «πού στα τσακίδια πήγες και χρειαζόμουν τη βοήθειά σου!». Συνών. πού στ’ ανάθεμα πήγες! / πού στα κομμάτια πήγες! / πού στην ευχή πήγες! / πού στην οργή πήγες! / πού στο δαίμονα πήγες! / πού στο διάβολο πήγες! / πού στο καλό πήγες! / πού στον κόρακα πήγες(!)·
- στα τσακίδια! έκφραση δυσφορίας σε ενοχλητικό άτομο να μας αφήσει ήσυχους, να πάψει να μας ενοχλεί, να φύγει, να ξεκουμπιστεί. Συνήθως της φρ. προτάσσεται το βρε άι. Συνών. στ’ ανάθεμα! / στα κομμάτια! / στο διάβολο(!)
- τον έστειλα στα τσακίδια, α. τον έδιωξα ύστερα από ακατάσχετο υβρεολόγιο, τον διαβολόστειλα: «επειδή κάθε τόσο μου δημιουργούσε προβλήματα στη δουλειά, τον έστειλα στα τσακίδια». β. έπαψα να ενδιαφέρομαι για κάποιον, αδιαφορώ τελείως για κάποιον: «αφού δεν άκουγε τις συμβουλές μου, τον έστειλα στα τσακίδια». Συνών. τον έστειλα στ’ ανάθεμα / τον έστειλα στο διάβολο.